In het kort

Beleid dat aansluit op de werkelijke behoeften van inwoners is essentieel. Klinkt logisch toch? Toch is dat nu lang niet altijd zo. Daarom werken wij aan beleid gebaseerd op de praktijk. Praktijkbeleid zorgt dat projecten, beleid en regelgeving de dagelijkse realiteit reflecteren, vooral voor inwoners in een kwetsbare positie. K2 ontwikkelt praktijkbeleid door directe interactie. We verzamelen echte ervaringen van inwoners en professionals in de uitvoering en integreren deze in beleidsontwikkeling. Gemeenten die met ons aan praktijkbeleid werken, bereiken effectievere resultaten, pakken oorzaken van problematiek aan en verhogen de stabiliteit en tevredenheid van inwoners.

 

Wat is praktijkbeleid volgens de K2 aanpak?

 

Beleid moet de dagelijkse realiteit reflecteren

Praktijkbeleid bij K2 gaat uit van een simpele maar krachtige gedachte: regels, projecten en beleid moeten volgen op wat er echt gebeurt, en niet andersom. Nederland heeft een overvloed aan beleid en regels. Voor veel inwoners werkt dit prima; zij vinden hun weg wel in deze regels en procedures. Maar voor inwoners in kwetsbare posities, die juist afhankelijk zijn van steun uit het sociaal, zorg- en veiligheidsdomein, schieten deze regels vaak tekort. 

 

Luisteren en leren van echte ervaringen

Het huidige beleid is meestal gebaseerd op gemiddelden. Hierdoor bereiken we vaak niet de mensen die we willen helpen, missen we onze doelen en soms maken we problemen zelfs erger. Bij K2 richten we ons op praktijkbeleid dat ontstaat door te luisteren naar en te leren van echte ervaringen van inwoners. Om zo beleid te maken dat écht werkt en positieve verandering brengt waar die het meest nodig is.

En dit levert het op
Gemeenten die met ons aan praktijkbeleid werken, bereiken effectievere oplossingen, pakken oorzaken van problematiek aan en verhogen de stabiliteit en tevredenheid van inwoners.

Zo doet K2 dat; een praktijk voorbeeld

We onderzochten een half jaar in vier wijken casuïstiek waar professionals in de uitvoering buikpijn van kregen. Inwoners die kampen met een stapeling van problemen en waar professionals geen stabiliteit voor elkaar krijgen. Financiële problemen en stress kwamen regelmatig terug als belemmering om effectieve begeleiding of behandeling te kunnen bieden. Dit ontregelde een groep inwoners in een kwetsbare positie dusdanig dat er uiteindelijk méér zorg of ondersteuning nodig was en mensen verder in de problemen kwamen.

 

Afstemming en contact tussen het sociaal team van de gemeente en de sociale dienst was hierin zeer belangrijk, maar soms ook moeizaam. De sociale dienst redeneerde logischerwijs vanuit de Participatiewet, het sociaal team probeerde zorg en ondersteuning voor een inwoner op poten te zetten. Dan zit je niet automatisch op één lijn.

 

Het simpele plan ontstond om de directe communicatie tussen de inwoner en de sociale dienst tijdelijk te stoppen. De aanpak van het stressbakje: minder financiële stress, meer stabiliteit en effectievere hulp. Dat maakte een wereld van verschil voor de inwoners om wie het ging.