De waarde van zelfregie-/herstelinitiatieven

“𝘐𝘬 𝘸𝘢𝘴 𝘩𝘦𝘦𝘭 𝘦𝘳𝘨 𝘨𝘦𝘧𝘰𝘤𝘶𝘴𝘵 𝘰𝘱 𝘸𝘢𝘵 𝘪𝘬 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘬𝘰𝘯, 𝘵𝘰𝘵𝘥𝘢𝘵 𝘪𝘬 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘬𝘸𝘢𝘮 𝘦𝘯 𝘭𝘦𝘦𝘳𝘥𝘦 𝘬𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘬𝘳𝘢𝘤𝘩𝘵 𝘦𝘯 𝘬𝘸𝘢𝘭𝘪𝘵𝘦𝘪𝘵𝘦𝘯”.

Deze en soortgelijke uitspraken horen we regelmatig van mensen die in een kwetsbare positie zaten (of nog zitten) nadat ze in contact zijn gekomen met een zelfregie-/herstelinitiatief. De herstelhuizen hebben hun deuren open staan voor mensen die door hun situatie of psychische kwetsbaarheid sneller te maken hebben met uitsluiting, maar voor wie een steunende omgeving juist heel belangrijk is.

𝘏𝘦𝘵 𝘣𝘪𝘦𝘥𝘵 𝘦𝘦𝘯 𝘱𝘭𝘦𝘬 𝘰𝘮 𝘰𝘱 𝘢𝘥𝘦𝘮 𝘵𝘦 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯;
..waar je naar binnen kan lopen zonder dat je een indicatie of verwijzing nodig hebt;
..waar er zonder oordeel naar je geluisterd wordt;
..waar je erkenning en herkenning vindt bij anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt;
..waar labels of diagnoses er niet toe doen, maar er wordt gekeken naar jou als persoon, met valkuilen, maar met name ook met talenten;
..waar je van betekenis kunt zijn voor anderen.

De waarde van zelfregie-/herstelinitiatieven is ontzettend groot bij het bevorderen van herstel én voorkomen van escalatie. Zoals bij Bart (64 jaar) (geanonimiseerd) die na een verblijf van enkele weken in een herstelhuis een aantal jaar geleden nog wekelijks langskomt voor een bakje koffie en een praatje. Want zoals hij zelf zegt: “𝘛𝘩𝘶𝘪𝘴 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯 𝘥𝘦 𝘮𝘶𝘳𝘦𝘯 𝘴𝘰𝘮𝘴 𝘰𝘱 𝘮𝘪𝘫 𝘢𝘧, 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘬𝘰𝘮 𝘪𝘬 𝘵𝘰𝘵 𝘳𝘶𝘴𝘵. 𝘡𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘥𝘪𝘵 𝘩𝘦𝘳𝘴𝘵𝘦𝘭𝘩𝘶𝘪𝘴 𝘻𝘰𝘶 𝘪𝘬 𝘻𝘦𝘬𝘦𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘢𝘢𝘯𝘵𝘢𝘭 𝘬𝘦𝘦𝘳 𝘣𝘪𝘫 𝘥𝘦 𝘤𝘳𝘪𝘴𝘪𝘴𝘥𝘪𝘦𝘯𝘴𝘵 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘢𝘢𝘯𝘨𝘦𝘬𝘭𝘰𝘱𝘵.”

We zijn blij om te zien dat de urgentie bij gemeenten en regio’s voor het opzetten en behouden van dit soort initiatieven groeit. Het Integraal Zorg Akkoord (IZA) biedt gemeenten en regio’s daar een mooie kans voor: één van de afspraken is het realiseren van een landelijk dekkend netwerk van laagdrempelige steunpunten zoals zelfregie- en herstelinitiatieven. Een kans die je wat ons betreft niet kan laten liggen.