Wet verplichte GGZ, meer kansen dan alleen een meldpunt!

Steeds meer gemeenten starten met voorbereidingen op de Wet verplichte GGz, die in gaat op 1 januari 2020. Eén van de meest genoemde veranderingen is het feit dat gemeenten meldingen in ontvangst moeten nemen. Iedereen mag vanaf 1 januari 2020 bij de gemeente zijn zorg uiten over een persoon die wellicht verplichte psychische zorg nodig heeft. Natuurlijk moeten gemeenten hier zorg voor dragen, maar de nieuwe wet gaat over veel meer dan een aantal technische en administratieve handelingen.

De wet biedt veel kansen om de samenwerking tussen gemeente en GGz-instellingen te versterken. Wederkerigheid is hierbij een sleutelbegrip en kan de doorslag geven of de nieuwe wet een succes in de praktijk wordt. De gemeente heeft middelen in handen om een stabiele thuissituatie mee vorm te geven vanuit bijvoorbeeld de Wmo en werk en inkomen. De GGz-instelling kan bij verplichte zorg behandeling en begeleiding bieden. Door dit goed op elkaar af te stemmen kan een inwoners met psychiatrische problematiek sneller naar huis of ambulant begeleid worden en kan de situatie minder snel opnieuw escaleren. Hiervoor is een gedeelde visie en vertrouwen tussen gemeenten en instellingen essentieel. De wet biedt hier aanknopingspunten voor. Zo moeten instellingen zich er van vergewissen dat alle mogelijke vormen van vrijwillige zorg zijn uitgeput. En als het tot een verplichte opname komt is het de verantwoordelijkheid voor instellingen dat gedurende de periode dat zij dwang toepassen ook aandacht wordt besteed aan voorzieningen als huisvesting en ‘middelen van bestaan die noodzakelijk zijn alvorens de verplichte zorg te kunnen beëindigen’.

Door nu met elkaar in gesprek te gaan en gezamenlijk te formuleren wat de visie is op het ondersteunen en helpen van deze kwetsbare groep mensen kan je straks in de praktijk veel effectiever werken. Wanneer gemeenten er een technische exercitie van maken zoals alleen het inrichten van een meldpunt en organiseren dat er onderzoek naar de meldingen wordt uitgevoerd zal er in de praktijk meer onduidelijkheid ontstaan. Dan ligt het doorschuiven van kwetsbare inwoners met psychiatrische problematiek van de ene naar de andere instelling en van de ene naar de andere wet helaas voor de hand.

Meer weten over de kansen die de Wet verplichte GGz biedt? Neem contact op met Anne Czyzewski